آشنایی با مترو کوالالامپور - مالزی

مترو کوالالامپور پایتخت مالزی شامل انواع مختلف حمل‌و‌نقل ریلی سبک، مونوریل و قطار حومه است.

خطوط ریلی داخل شهر و اکسپرس فرودگاه جزو سیستم‌های مترو نیستند.

خط کلاناجایا مهم‌ترین خط مترو در مالزی است که 170.000 مسافر را در طول روز و بیش از 350.000 نفر را در ایام خاص مانند روز ملی و جشن سال نو انتقال می‌دهد.

این خط با 29 کیلومتر طول بعد از خط اسکای‌ترن ونکوور کانادا و لیل فرانسه سومین خط طولانی تمام اتوماتیک بدون راننده در جهان است.

خط آمپانگ با طول 27 کیلومتر و 29 ایستگاه دومین خط مهم کوالالامپور است که از جنوب به شمال امتداد دارد.

مسافران با کارت هوشمند و کارت ماهانه می‌توانند از امکانات مترو استفاده نمایند.

هزینه سفر با قطار حومه بسیار بالاست.

فاصله میان فرودگاه بین‌المللی با مرکز شهر را می‌توان در 28 دقیقه توسط خط اکسپرس فرودگاه، با سرعت 160 کیلومتر در ساعت طی کرد. به این زمان باید20-15 دقیقه انتظار در ایستگاه فرودگاه را نیز اضافه کرد.

برای جابه‌جایی مسافران در شهر از سیستم مونوریل استفاده می‌شود. مونوریل به طول 8.6 کیلومتر و 11 ایستگاه، روزانه به تردد 45.00 نفر کمک می‌کند. امکان پرداخت نقدی یا استفاده از کارت هوشمند در مونوریل وجود دارد.

  آشنایی با مالزی

این کشور از دو خشکی مجزا از هم تشکیل شده است که به نام‌های شبه‌جزیره مالی و بورنئو خوانده می‌شوند.

پایتخت آن کوالالامپور است اما وزارتخانه‌ها و مراکز اداری آن در شهر تازه تاسیس پوتراجایا مستقر هستند.

این کشور با کشورهای تایلند، اندونزی، سنگاپور، برونئی و فیلیپین همسایه است. این کشور در نزدیکی خط استوا واقع شده است به همین دلیل آب و هوای استوایی بر آن حاکم است و پوشیده از جنگل‌های انبوه است.

این کشور در گذشته جزو قلمرو امپراتوری بریتانیا محسوب می‌شد. کشور فدراتیو مالزی استقلال خود را در 31 ماه آگوست سال 1957 میلادی به دست آورد.

مالزی در سال‌های اخیر اجرای برنامه‌های توسعه‌ای را در دستور کار خود قرار داده است که سبب شده این کشور در زمره کشورهای صنعتی جهان دسته‌بندی شود.

این کشور یکی از اعضای اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی (آ.سه.آن) است. این کشور همچنین عضو سازمان ملل متحد نیز هست.

نام مالزی برای این کشور زمانی انتخاب شد که حکومت فدراتیوی از مجموعه کشورهای آن منطقه شامل سنگاپور، برونئی شمالی و ساراواک در سال 1963 تشکیل شد.

فیلیپینی‌ها در همان زمان‌ها تلاش کردند نام مالزی که برآمده از نام قوم مالی است، را بر کشور خود بگذارند اما پیش از آنکه آنها بتوانند کاری انجام دهند، مالزی نام خود را ثبت کرد.

سیاست در مالزی

کشور مالزی تحت نظر «یانگ دی-پرچوان اگونگ» که به معنی قانونگذار اعظم است اداره می‌شود که خیلی وقت‌ها از او با نام شاه مالزی یاد می‌شود.

قانونگذار اعظم مالزی برای دوره‌ای پنج ساله از میان سلاطین 9 ایالت سلنگور، پرلیس، ترنگانو، کدا، کلانتان، پهنگ، جهور و پرک انتخاب می‌شود. سران چهار ایالت دیگر مالزی در این انتخابات شرکت داده نمی‌شوند.

حدود قدرت شاه مالزی توسط قوانین فدرال ترسیم شده است و مجلس بر رفتار او نظارت می‌کند. او بر کار نخست‌وزیر و کابینه مالزی نظارت دارد.

در مالزی حزب برنده در انتخابات مجلس نخست‌وزیر را تعیین می‌کند. ماهاتیرمحمد، نخست‌وزیر سابق مالزی، کسی است که اصلاحات اساسی در ساختار اقتصادی این کشور ایجاد کرد و توانست جایگاه آن را در جهان ارتقا دهد.

او 20 سال نخست‌وزیر مالزی بود و سرانجام در سال 2003 میلادی خوداز قدرت کناره گرفت. [گفت‌و‌گو با ماهاتیر محمد]

اقتصاد در مالزی

در دهه 50 میلادی مالزی تدوین برنامه‌هایی درازمدت برای توسعه با نام برنامه‌های پنج ساله مالزی را آغاز کرد. نخستین برنامه از این دست در سال 1955 میلادی آغاز به کار کرد.
این برنامه‌ها طی سال‌های بعد دوباره بازنگری شدند و سری جدید این برنامه‌های پنج ساله در سال 1965 اجرا شدند.

مالزی در سال 1971 میلادی تلاش کرد اقتصاد خود را که بیشتر به محصولات کشاورزی وابسته بود به اقتصادی تولیدی آن هم از نوع صنعتی تبدیل کند.

مسئولان این کشور با کمک انگلیسی‌ها حرکتی را آغاز کردند و به جای اتکا بر نیروی کار داخلی از کشورهای منطقه نیروی کار جذب کردند که بیشتر در معادن و زمین‌های کشاورزی به کار گرفته می‌شدند.

با سرمایه‌گذاری ژاپنی‌ها در صنایع سنگین طی چند سال صادرات به موتور محرکه تولید ناخالص داخلی مالزی تبدیل شد. مالزی توانست در دهه‌های 80 و 90 میلادی رشد متوسط هفت درصدی تولید ناخالص داخلی را به همراه تورم اندک به دست آورد.

این رشد اقتصادی سریع برای مالزی دردسرهایی نیز به همراه داشت. مهمترین معضل کمبود نیروی کار بود که سبب موج مهاجرت شدید به این کشور شد و نیروی کار غیرقانونی در این کشور افزایش یافت.

تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2006 میلادی 3/132 میلیارد دلار بود که 8/8 درصد آن در بخش کشاورزی، 47 درصد در صنعت و 1/44درصد در بخش خدمات تولید شده است.

10/68 میلیون نیروی کار در این کشور فعال است و نرخ بیکاری آن 5/3درصد است. 1/5 درصد مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم آن 6/3درصد است.

این کشور منابع متوسطی هم از نفت در اختیار دارد و روزانه 611 هزار و 200 بشکه نفت صادر می‌کند.

صادرات عمده این کشور شامل تجهیزات الکترونیکی،‌نفت و گاز، چوب، روغن نخل، لاستیک، منسوجات و مواد شیمیایی است که به کشورهای آمریکا (8/18 درصد)، سنگاپور (4/15 درصد)، ژاپن (9/8درصد)، چین (2/7درصد)، تایلند (3/5درصد) و هنگ‌کنگ (9/4 درصد) صادر می‌شود.

عمده محصولات وارداتی این کشور شامل تجهیزات الکترونیکی،‌ماشین‌آلات، محصولات پتروشیمی، پلاستیک، وسایل نقلیه،‌ آهن و آلومینیوم و مواد شیمیایی است که از کشورهای ژاپن (3/13 درصد)، آمریکا (6/12 درصد)، چین (2/12 درصد)، سنگاپور (7/11درصد)، تایلند (5/5 درصد)، تایوان (5/5 درصد)، کره جنوبی (4/5 درصد) و آلمان (4/4 درصد) وارد می‌شود.

مردم مالزی

جمعیت مالزی در سال 2007 میلادی 24 میلیون و 821 هزار و 286 نفر بود که میانگین سنی آنها 4/24 سال بود. امید به زندگی در این کشور 76/72سال است.

بر اساس آمارهای سال 2003 میلادی 4/0 درصد از مردم این کشور به ویروس ایدز مبتلا بودند و دو هزار نفر هم جان خود را بر اثر این بیماری از دست دادند.

50/4درصد مردم این کشور از قوم مالی، 7/23 درصد چینی، 11 درصد اندونزیایی و 3/6درصد هندی هستند. زبان رسمی کشور مالزیایی باهاساست و زبان‌های انگلیسی، چینی و تامیل هم در آن رواج دارد.

ارتباطات در مالزی

4/342 میلیون خط تلفن ثابت در مالزی وجود دارد. به گزارش بی.بی.سی مالزی یکی از سخت‌ترین قوانین را در جهان برای روزنامه‌ها دارد. روزنامه‌ها در این کشور باید به طور سالانه مجوزشان را تمدید کنند.

صدا و سیمای ملی مالزی دو شبکه تلویزیونی و بسیاری از شبکه‌های رادیویی مالزی را در دست دارد و تعدادی شبکه خصوصی رادیو و تلویزیونی در این کشور فعال است.

مالزی در یک نگاه

 جاذبه‌های گردشگری مالزی

طی چند سال اخیر مالزی به یکی از مهم‌ترین مقاصد توریستی تبدیل شده است.

آب و هوای شرجی و استوایی متفاوت با آب‌ و هوای معمول کشورمان به مراکز تفریحی مالزی جاذبه بخشیده. علاوه بر جاذبه‌های تفریحی، وجود فرهنگ‌های غنی آسیایی مانند مالایی، هندی و چینی بر این مطلب افزوده است. زبان رسمی این کشور مالایی است ولی انگلیسی به طور گسترده توسط مردم صحبت می شود.

کجا و چه زمان؟

در سفر به مالزی یکی از یکنواخت‌ ترین آب و هواهای آسیا را تجربه خواهید کرد . دمای هوا از 20 تا 30 درجه‌ سانتی‌گراد در مناطق مختلف در نوسان است. احتمالا دو سه روز اول سفر گرما و رطوبت بالا برای شما آزار دهنده خواهد بود، ولی به لذت از مناظر و شهرهای مالزی می ارزد. فصل باران‌های شدید در بخش غربی از شهریور تا آذر و در بخش شرقی از مهر تا اسفند می‌باشد.

بهترین زمان سفر از لحاظ فرهنگی و تفریحی ماه مبارک رمضان و سال نو چینی می‌باشد. با وجود اکثرییت مسلمان و بودایی این دو زمان یکی از بهترین اوقات برای لذت از فستیوال‌های خرید و تفریح مالزی هستند. سال نو چینی در سال آینده (2009) 26 ژانویه مصادف با 7 بهمن 1387 است.

پایتخت مالزی، کوالالامپور بیشترین جاذبه‌های تفریحی کشور را در بر می‌گیرد.

برج‌های پتروناس و مرکز خرید سوریا در زیر این دو برج قلب تجارت کوالالامپور را تشکیل می‌دهند.

خیابان بینتانگ یا به زبان مالایی بوکیت بینتانگ (bukit bintang)  چند مرکز خرید مهم این شهر و چند رستوران را درخود جای داده است.

مرکز خرید لوکس استار هیل در این خیابان یکی از پر بیننده‌ترین گالری‌های هنری این شهر به حساب می‌آید.

خایابان پتالینگ با دکه‌ها و سوپر مارکت‌های به سبک هندی بازتاب این فرهنگ در کوالالامپور می‌باشد.

موزه ملی، مسجد جامع، محله چینی‌ها، پارک آبی سانوی لاگون (sunway lagoon) و چندین مرکز خرید از جمله میدولی (midvalley) و وان یو (1U) پر رفت و آمد‌ترین محل‌های توریستی کوالالامپور و اطراف آن می‌باشند.

از دیگر شهرهای توریستی مالزی به گنتینگ (genting) می‌توان نام برد.

شهر بازی و سینمای چهار بعدی این شهر و هوای نسبتاً خنک یکی از مرتفع‌ترین شهرهای مالزی را به مرکز تفریحی تبدیل کرده است.

نباید جزایر استوایی مالزی را نیز نادیده گرفت. لنگکاوی، تیومان و ترنگانو توریستی‌ترین جزایر مالزی می‌باشند.

رفت و آمد به این جزایر توسط قایق‌های مسافرتی انجام می‌شود. پنانگ (penang) و پورت دیکسون (port dickson) از شهرهای ساحلی مالزی به شمار می‌آیند، ولی به دلیل آلودگی آب سواحل در بعضی از قسمت‌ها انتخاب مناسبی برای لذت از سواحل این کشور نمی‌باشد.

قسمت شرقی مالزی به دلیل دارا بودن بافت بسیار سنتی و کمبود خدمات توریستی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اما جنگل‌های شگفت‌‌انگیز ساباه و ساراواک می‌توانند انتخاب مناسبی برای افراد ماجراجو باشند.

مخاطرات سفر:

به دلیل وجود گروه‌های تروریستی به هیچ وجه ریسک رفتن به جزایر دور افتاده و قسمت‌های شرقی استان ساباه را نکنید.

پول و روادید:

پول مالزی رینگت نام دارد. هر رینگت برابر 285 تومان می‌باشد. دلار آمریکا، یورو‌، دینار و ریال کشورهای عربی واحدهای پولی هستند که در مالزی بیشترین خرید و فروش را دارند. مالزی در 8:00 + ساعت گرینویچ قرار دارد.

رانندگی:

اگر قصد رانندگی در مالزی را دارید حتما باید گواهینامه رانندگی بین‌المللی (IDP) را از اداره راهنمایی و رانندگی دریافت کنید. دفاتر اجاره اتومبیل در فرودگاها و هتل‌های مالزی وجود دارند که اکثرا معتبر و تایید شده می‌باشند.

جرایم:

همراه داشتن و مصرف مواد مخدر در مالزی می‌تواند مجازات‌های سنگین زندان و اعدام را در بر داشته باشد. اگر داروهای مسکن و ضد درد مصرف می‌کنید حتما نسخه پزشک خود را همراه داشته باشید.